top of page
Κώστας Αγγελάκης

Κάποιοι το λένε δικαιοσύνη …


Δημοσιεύτηκε στις ιστοσελίδες

www.newpost.gr, www.lastpoint.gr, www.new-deal.gr, www.thebest.gr, www.pagenews.gr

Την 15/1/2019 εγκρίθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων η Συμφωνία των Πρεσπών.

Το γενικότερο συναίσθημα για αυτήν τη συμφωνία είναι αρνητικό και τα απόνερα της, που εύχομαι να μην τα δούμε ποτέ στον βαθμό που θεωρώ εγώ ότι θα υπάρξουν, έχουν αρχίσει να φαίνονται.

Τι έγινε λάθος με αυτήν την συμφωνία, που μάλλον κάποια συμφωνία χρειαζόταν με την γείτονα χώρα έτσι κι αλλιώς?

Όλα.

Η κυβερνητική απόφαση, οι πρακτικές, οι μεθοδεύσεις, τα παρασκήνια, το περιεχόμενο, η ανύπαρκτη ενημέρωση των πολιτών, το αποτέλεσμα και τα πρώτα της απόνερα είναι όλα από αρνητικά έως καταστροφικά για την εξέλιξη της νεώτερης πολιτικής ιστορίας αυτής της χώρας.

Μία μαύρη σελίδα στην ιστορία μας είναι και τίποτα λιγότερο, φοβάμαι όμως και κάτι περισσότερο.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.

  1. Οι συγκυβερνήτες ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ είχαν πάντα εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη και τρομακτικές διαφορές για την συγκεκριμένη διευθέτηση. Γεγονός που μας καθιστά απολύτως ασόβαρους, αδύναμους και τυχοδιωκτικούς στη διεθνή πολιτική σκηνή.

  2. Η μη συνεννόηση του συνόλου του πολιτικού κόσμου, ως οφείλονταν να γίνει για να υπάρχει μια ισχυρή νομιμοποίηση αλλά και ισχυρή θέση για ένα τόσο σοβαρό θέμα, είναι απολύτως καταδικαστέα από την συντριπτική πλειοψηφία του λαού και από το σύνολο του αντιπολιτευτικού πολιτικού κόσμου. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προβάλει αυτήν τη θέση του στην προεκλογική εκστρατεία του 2015, τότε θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι θα μπορούσαν να το χειριστούν και μόνοι τους. Αλλά γνώριζαν ότι αν επικοινωνούσαν αυτήν τη θέση τους τότε δεν θα έπαιρναν τα ποσοστά που πήραν, οπότε το έκρυψαν κάτω από το χαλί τότε και τώρα εκ των υστέρων και προ τετελεσμένων το προβάλουν σαν θέση τους.

  3. Επιπροσθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα για να διχάσει και να αποπροσανατολίσει την αντιπολίτευση και τον λαό για μικροκομματικά οφέλη. Εν μέρει, μάλλον, τα πέτυχε και τα δύο.

  4. Οι παράξενες μυστικές διπλωματίες, οι φήμες περί χρηματισμών και το συνολικό παρασκήνιο ήταν κάτι που άφησε έντονα υπονοούμενα, προκάλεσε δυσωδία και που καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι περήφανη αλλά και αδιάφορη για αυτό.

  5. Είχα την τύχη, (ή την ατυχία) να διαβάσω το μεγαλύτερο μέρος της Συμφωνίας και την θεωρώ κατάπτυστη για τα Εθνικά μας συμφέροντα που δεν ευνοούνται σε κανένα της σημείο. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά η άνευ όρων παράδοση ονόματος, γλώσσας και εθνότητας δεν μπορεί ποτέ να είναι ευνοϊκή για την εξέλιξη της ιστορίας μας και για την διαπραγματευτική μας θέση στην ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων.

  6. Τα πιο σημαντικά απόνερα αυτής της συμφωνίας θα τα δούμε στο μέλλον, αν και προφανώς εύχομαι να κάνω λάθος. Η δημιουργία δεδικασμένου περί εθνικών υποχωρήσεων και συμβιβασμών, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα ξυπνήσει ορέξεις και άλλων γειτόνων για να αρχίσουν να ψάχνονται για μελλοντικές απαιτήσεις προς την Ελλάδα.

Αλλά και για την συνολική ιστορία και εξέλιξη αυτής της συμφωνίας υπάρχουν και άπλετα αναπάντητα ερωτηματικά.

Να σας θυμίσω ότι 10 λεπτά μετά την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, και πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών, ο Ζάεφ αναφέρθηκε στην χώρα του σαν Μακεδονία, αντί για Βόρειος Μακεδονία, και στον λαό του σαν Μακεδόνες, αντί για Βόρειους Μακεδόνες που συγκεκριμένα τόνιζε η συμφωνία.

Γιατί δεν άνοιξε μύτη; Γιατί δεν υπήρξε καμία αντίδραση, ακόμη και επί τόπου, για την συγκεκριμένη ομιλία?

Γιατί επικυρώθηκε η Συμφωνία των Πρεσπών, όταν αυτοί κατά παράβαση της Συμφωνίας δεν άλλαξαν το Σύνταγμα τους, αλλά αφήνουν μεγάλα χρονικά περιθώρια για να το κάνουν;

Γιατί η Ελληνική Κυβέρνηση δεν αντιδρά καθόλου στο γεγονός ότι οι γείτονες αξιωματούχοι αναφέρονται στην χώρα τους σαν την μόνη Μακεδονία που υπάρχει, με την απίστευτη πρόκληση να τυπώνουν και διαβατήρια με μόνο την λέξη Μακεδονία χωρίς προσδιορισμό;

Η ερωτήσεις είναι πολλές, δεν είναι ρητορικές, αλλά και οι απαντήσεις είναι προφανέστατες και συμπυκνώνονται σε μία.

Γιατί ισχύει ο χαρακτηρισμός που τους έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης στο πρώτο συλλαλητήριο του Συντάγματος, περί Εθνομηδενιστών. Γιατί δεν θεωρούν ότι υπάρχουν έθνη, αλλά λαοί που ζουν ο ένας δίπλα στον άλλον, καταπιεζόμενοι από τους κακούς καπιταλιστές. Άρα μπροστά στον κοινό αγώνα κατά του καπιταλισμού, οι όποιες εθνικές διαφορές, (αν υπάρχουν) είναι δευτερεύουσες.

Η Συμφωνία των Πρεσπών απλά είναι μέρος της παραπάνω εκμηδενιστικής θεωρίας περί Εθνών και Λαών, των απανταχού αριστερών.

"Έγκλημα και Τιμωρία" θα έπρεπε να είναι ο τίτλος όλου αυτού που ζούμε τα τελευταία χρόνια.

Το έγκλημα έγινε στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου του 2015 και την αρχή της τιμωρίας την έχουμε δει ήδη. Αλλά δεν έχουμε δει τίποτα ακόμα. Η συνέχεια της τιμωρίας θα είναι μακρόχρονη, επίπονη, αδιάλλακτη, αδυσώπητη, αλλά και εκπαιδευτική. Κάτι σαν ένα πανάκριβο μεταπτυχιακό για όλους τους Έλληνες.

Με την λογική ότι οι κυβερνήσεις είναι μικρογραφία των λαών, κάποιοι το λένε δικαιοσύνη….. ή με απλά λόγια "καλά να πάθουμε".

Featured Posts
Recent Posts
Archive
Search By Tags
Follow Us
  • Facebook Basic Square
  • Twitter Basic Square
  • Google+ Basic Square
bottom of page