Προσδοκώντας ανάσταση νεκρών.
Δημοσιεύτηκε στο www.newpost.gr
Τον τελευταίο καιρό ακούω από τα στόματα πολλών αξιωματούχων της κυβέρνησης ότι με το κλείσιμο της αξιολόγησης έρχεται και η ανάπτυξη. Άλλοι το λένε με στόμφο, άλλοι ψιθυριστά, άλλοι με τυμπανοκρουσίες, άλλοι ειρωνικά και οι πιο πολλοί το λένε πανηγυρικά, λες και ξέρουν κάτι αυτοί που εμάς μας διαφεύγει.
“Έρχεται η ανάπτυξη” λέει ο ένας, “απογειωνόμαστε” λέει ο άλλος, “εκτινάσσεται η οικονομία” λέει ο τρίτος, και εμείς κοιταζόμαστε και δεν ξέρουμε αν πρέπει να γελάσουμε η να κλάψουμε με το θέατρο του παραλόγου που μας περιβάλει.
Το ότι δεν έχουν μια κοινή στάση, απέναντι σε αυτό το θέμα, δεν μας εκπλήσσει καθόλου, γιατί εγώ τουλάχιστον δεν θυμάμαι κανένα, μα κανένα ζήτημα, όσο σοβαρό και αν ήταν, που η τωρινή κυβέρνηση είχε ενιαία θέση περί αυτού. Αυτό το καταλαβαίναμε όταν συνέβαινε με αμφιλεγόμενα θέματα, όπως ήταν οι ιδιωτικοποιήσεις, γιατί ήθελαν να ευχαριστήσουν όλα τα αυτιά, και έτσι τα έλεγαν όλα και ο καθένας κράταγε ότι ήθελε, πιστός στην νοοτροπία του “ακούω μόνο τα αρεστά”.
Αυτή ήταν και είναι μια πάγια τακτική αυτής της κυβέρνησης, αναπολώντας τις αστείες προεκλογικές εξαγγελίες όλων των προηγουμένων εκλογικών διαδικασιών, και τις κωμικοτραγικές αντιθέσεις μεταξύ των στελεχών της.
Στο ζήτημα της ανάπτυξης όμως ποιος έχει άλλη άποψη, ποιος δεν την θέλει?
Κατ αρχάς η φράση “κάνω ανάπτυξη” δεν υπάρχει σε καμία γλώσσα του κόσμου, ούτε και στην ελληνική. Αυτό προφανώς που θέλουν να πουν είναι ότι “κάνουμε αυτά τα πράγματα που θα προκαλέσουν αύξηση του ΑΕΠ, καινούριες δουλειές, και γενικότερα αναπτυξιακές τάσεις”.
Είναι δε αποδεκτό από όλους ότι χωρίς την πολυπόθητη ανάπτυξη δεν πρόκειται να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο των ελλήνων, όσα δημοσιονομικά μέτρα και αν πάρουμε.
Είναι επίσης αποδεκτό από όλους, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ότι αν δεν εισρεύσει ξένο και φρέσκο κεφάλαιο στην χώρα, ανάπτυξη δεν θα δούμε και να το πω λαϊκά, δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα ούτε σε 100 χρόνια.
Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις και μάλιστα κάποιοι το έχουν ποσοτικοποιήσει στα 100 δις ευρώ για τα επόμενα 4-5 χρόνια. Το χρονικό διάστημα μεγάλο, το νούμερο που χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερο, αλλά όλα γίνονται.
Οι τομείς που θα στόχευε κάποιος είναι ο τουρισμός, οι πρωτογενείς παραγωγές και οι νέες τεχνολογίες. Αν θέλεις δε να εκμεταλλευτείς και την γεωπολιτική σου θέση, οι διακομιστικές υπηρεσίες θα ήταν κάπου στην ατζέντα.
Και η εύλογη ερώτηση μου είναι, αν εξαιρέσεις κάποιες ιδιωτικοποιήσεις που είχαν ξεκινήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τι καινούριο έχει κάνει αυτή η κυβέρνηση, όσον αφορά την εισροή κεφαλαίων σε αυτή τη χώρα, τους τελευταίους 18 μήνες. Καμία, είναι η απάντηση, εκτός και αν έχουν γίνει πράγματα και έχουν κρατηθεί μυστικά για να μας κάνουν καμία ευχάριστη έκπληξη. Αλλά δεν νομίζω.
Πόσες παρουσιάσεις έχουμε κάνει σε επενδυτικούς οργανισμούς για να δείξουμε τις επενδυτικές ευκαιρίες στη χώρα μας? Καμία.
Πόσες δελεαστικές προτάσεις, με πιθανές φορο-ελαφρύνσεις και επιδοτήσεις, έχουν γίνει σε επενδυτικούς οίκους για να προκαλέσουν την προσοχή τους? Καμία.
Αντίθετα με αυτά που χρειάζονται, φορολογείτε ότι κινείται, για να εξασφαλίσετε το επόμενο συσσίτιο και τον μισθό του κάθε αγράμματου συμβούλου που το μόνο τους προσόν είναι η παρεούλα που κάνατε στα ατελείωτα φοιτητικά σας χρόνια.
Αντίθετα με αυτά που χρειάζονται, αναλωνόσαστε σε δήθεν ηρωικές διαπραγματεύσεις που στο τέλος της ημέρας, μόνο επικοινωνιακή εκμετάλλευση παρέχουν και τίποτα παραπέρα. Απολύτως καμία αξία δεν έχει αν γλυτώσετε κάποια μείωση σύνταξης, γιατί μόνο προσωρινό θα είναι το πλεονέκτημα.
“Ανάσταση νεκρών” λοιπόν μην περιμένουμε με αυτές τις λογικές να κυριαρχούν στο πολιτικό σκηνικό.
Το έχουμε, βέβαια, ξαναπεί. Για να κάνετε πράγματα σωστά πρέπει
να ξέρετε,
να μπορείτε και
να θέλετε.
Εσείς ούτε ξέρετε, ούτε μπορείτε, και το τραγικό είναι ότι μάλλον ούτε θέλετε.
