Αχ αυτή η ΕΛΣΤΑΤ.
Δημοσιεύτικε:
Αυτή η ΕΛΣΤΑΤ πετάχτηκε πάλι εκεί που δεν την σπέρνουν. Το έχει ξανά χαλάσει το πάρτι πάντως.
Η ΕΛΣΤΑΤ είναι μια ανεξάρτητη αρχή που συλλέγει στοιχεία από πολλούς φορείς και πηγές και καταλήγει στις εκθέσεις που αναφέρονται στη κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική κατάσταση της χώρας.
Είναι τα επίσημα στοιχεία της χώρας.
Είναι εκθέσεις έγκυρες και απολύτως συγκρίσιμες με τις αντίστοιχες των χωρών της Ευρωζώνης.
Είναι αυτές οι εκθέσεις που σε διεθνές επίπεδο κατοχυρώνουν την πραγματική σου θέση και που κρίνουν τον όποιο σχεδιασμό για το μέλλον.
Είτε λέγονται μνημόνια, είτε λέγονται συμφωνίες, είτε λέγονται προϋπολογισμοί κρίνονται εν πολλοίς και αποφασίζονται από τις εκθέσεις του οργανισμού με τα πραγματικά σου αποτελέσματα και όχι από τα αιωρούμενα συνθήματα του κάθε πολιτικάντη.
Η ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ για ύφεση 1.1% στο τρίμηνο, ήρθε μόλις λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του πρωθυπουργού για την στροφή προς την ανάπτυξη και την έναρξη του “γλεντιού”. Λίγο να είχαν καθυστερήσει μπορεί να είχαμε βγει και στις πλατείες!!!
Για να μην παρεξηγηθώ, για τα αποτελέσματα κανείς δεν χάρηκε ή σχεδόν κανείς, αλλά ήταν προβλέψιμα και αναμενόμενα.
Το “ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα“ δεν είναι η πρώτη φορά που το ακούσαμε.
Το να φτιάχνεις ωραίους και επικοινωνιακούς στόχους, μέχρι ένα σημείο, πραγματικά μπορώ να το καταλάβω. Το να εφοδιάζεις την κοινωνία με αισιοδοξία και με θετικά οράματα, άντε και αυτό να το καταλάβω. Το να διαψεύδεσαι όμως, σχεδόν μονίμως, και να συνεχίζεις μέσα σε μια σύγχυση εσωτερικών απόψεων, ακάθεκτος στο ίδιο μοτίβο πραγματικά με ξεπερνάει.
“Όσο η οικονομία σου είναι σε ύφεση θα πρέπει να παίρνεις κάποια μέτρα.”
Στο έχουν πει,
το ξέρεις,
το καταλαβαίνεις,
το έχεις αποδεχθεί,
και εκτός των άλλων είναι και ο απαράβατος όρος του παιχνιδιού. Και αντί να κοιτάς την ανάπτυξη της οικονομίας σου αναλώνεσαι στη μείωση των μέτρων.
Έχεις μπει σε μία καθοδική σπειροειδή πορεία που με μαθηματική ακρίβεια σε πάει στο απόλυτο μηδέν. Όταν λοιπόν όλα αυτά γίνονται γύρω σου και εσύ διακηρύσσεις την “κατάργηση της λιτότητας” δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν:
Είτε ζεις σε ένα παράλληλο σύμπαν και υπερεκτιμάς τις δυνάμεις σου καθώς και την δυναμική και την αφοσίωση της κοινωνίας σε τραγικό βαθμό, για την επίτευξη του όποιου σχεδίου,
Είτε αγοράζεις χρόνο παραμονής στην εξουσία, επικοινωνώντας ωραίους στόχους και πανηγυρίζοντας με τις προβλέψεις σου, περιμένοντας κάτι να γίνει εντελώς τυχαία, για να δικαιολογήσεις κατ αρχάς την ύπαρξή σου.
Το τι από τα δύο συμβαίνει στην περίπτωση μας θα σας αφήσω να το κρίνετε μόνοι σας, μεγάλα “παιδιά” είσαστε.
